Komu można zaufać?
Jak pokierować życiowymi zdarzeniami?
Jak poznać przyszłość i zrozumieć przeszłość?
Teraźniejszość kryje w sobie zalążek przyszłości, która zdaje się zawierać coś niezwykłego. Bardzo pomocne w odkrywaniu przyszłości były od wieków karty klasyczne. Bogactwo znaczeń, jakie w sobie kryją, pozwala opisać każde wydarzenie, osobowość, wyznaczyć cel i przebieg podróży, znaleźć najlepsze rozwiązanie.
Sztuka czytania kart może pomóc w znalezieniu sposobu na odmianę złego losu na dobry, a dobrego na jeszcze lepszy.
Książka ta jest nieocenioną pozycją dla osób rozpoczynających przygodę z kartami, jak i wspaniałą pomocą dla tych wszystkich, którzy od lat zajmują się kartomancją.
Fragment książki:
Przepowiadaniem przyszłości zajmowano się od zawsze. W starożytnej Grecji miejsca zwane wyroczniami znajdowały się w świątyniach, gdzie bogowie ustami kapłanów lub wieszczek (do najbardziej znanych należy Pytia z wyroczni Apollina w Delfach), udzielali porad zarówno w sprawach państwowych, religijnych a także prywatnych.
Oczywiście takich miejsc w ówczesnej Grecji było wiele, choćby wyrocznia Zeusa w Dodonie, czy też wyrocznia w świątyni Asklepiosa w Epidauros. Jednak tę Delficką, działającą pod hasłem: "Znaj siebie samego", darzono najwyższym uznaniem.
W starożytnym Rzymie zaś rolę wyroczni spełniały wieszczki o dźwięcznych imionach - Sybilla. Najznakomitszą z nich była Sybilla z Kumy w Kampanii. Jej to przypisywane są słynne proroctwa zawarte w tak zwanej "Księdze Sybilli", którą przechowywano na Kapitolu.
Na przestrzeni tysiącleci każda kultura, naród a nawet poszczególne pokolenia, tworzyły swoje systemy wróżebne. Jedne z nich przetrwały do naszych czasów, modyfikowane i doskonalone przez wieki, tracąc po drodze trochę z tajemniczości, zyskując za to na otwartości, przystępności, ale głównie na upowszechnieniu tematu. Wiele metod zostało zapomnianych. Choć w ostatnim czasie sięga się coraz głębiej do skarbnicy ezoterycznych dokonań w minionych wiekach a nawet erach. Zainteresowanych tą tematyką odsyłam do książki J. Kolesowa - "Trzynaście bram wiedzy tajemnej", wydanej przez Studio Astropsychologii w Białymstoku.
Dziś wróżbiarstwo, a ezoteryka w ogóle, przeżywa swój renesans. Coraz więcej osób jest zainteresowanych tą problematyką i życiem w zgodzie z prawami natury. Chcą znać swoją przyszłość i przeszłość, omijać przeszkody na drodze do sukcesów. Warunki, w jakich przyszło żyć współczesnemu człowiekowi powodują, że jest ON poddawany nieustannej presji upływu czasu, konkurencji i parcia do przodu. To wszystko odbija się niekorzystnie na jego psychice. W tym pędzie do sukcesu, w walce o jutro, często czuje się zagubiony, a nawet samotny lub bezradny i wtedy szuka pomocy u psychologa lub wróżki. Oczekuje od nas recepty na życie, tej oczywiście dać nie możemy. Ale możemy pomóc mu odnaleźć się w rzeczywistym świecie.
- Jak można i czy można tego dokonać?
- Jak można pomóc sobie i innym?
- Czy karty pomogą uporać się z problemami dnia codziennego, albo odnaleźć się w gąszczu wydarzeń losowych?
- Jak szukać odpowiedzi na trudne pytania?
- Czy wróżba jest dobra na wszystko?
- I w końcu, czy karty mogą znać sposób na trudności, sposób na stres, bezradność, zagubienie czy inne kłopoty.
- I wreszcie pytanie najważniejsze. Kto może wróżyć, zająć się przepowiadaniem przyszłości i problemami dnia codziennego. A jeśli karty mogą pomóc w tym zakresie, to jaką metodę wybrać? I czy można zaufać kartom?
Odpowiedź jest prosta: wróżyć może każdy, ale sukces osiągnie ten, kto spełni podstawowe kryteria: Karty mówią zawsze prawdę i znają odpowiedź na każde pytanie, to tylko my możemy nie potrafić odczytać tej prawdy.
1. Człowiek, który chce pomagać innym musi być w zgodzie ze sobą i światem, kochać siebie i ludzi.
2. Doskonalić bez przerwy swoje "ja", pogłębiać swoją wiedzę.
3. Rozwijać swoją duchowość, korzystać nie tylko z intelektu, ale nauczyć się wykorzystywać intuicję, podświadomość i nadświadomość.
4. Poznać mowę ciała i gestu.
5. Rozwijać swoją komunikatywność. Być otwartym na świat i ludzi.
6. Nie oceniać bliźniego lecz rozumieć jego postępowanie.
7. Pamiętać, że jesteśmy po to, aby pomagać a nie szkodzić.
8. Dążyć do poznania psychiki zarówno własnej jak i drugiego człowieka.
9. Nie stawiać siebie w roli Boga czy losu. Wróżka może mówić o tym, co odczyta w kartach. I tylko tyle i aż tyle. Mając na względzie, że tylko człowiek nieuczciwy daje więcej niż ma.
10. Pamiętać należy, że jeszcze jest wiele drzwi do otwarcia i trzeba dążyć, aby ich liczba malała, choć nigdy nie zdołamy otworzyć wszystkich, to jednak próbować zawsze warto. Ponieważ nadrzędnym celem każdej wróżki jest ciągłe doskonalenie swojego warsztatu, swoich umiejętności, wiedzy i psychiki ludzkiej, bez znajomości której niewiele można osiągnąć.
Przed sięgnięciem po karty, powinno się najpierw zadać sobie pytanie i szczerze na nie odpowiedzieć:
- Dlaczego chcę zostać wróżką?
- Co przez to chcę osiągnąć, jaki jest mój cel?
Pamiętajmy, że nadrzędnym celem wróżki jest służenie człowiekowi. Zawsze pomagać ludziom, którzy po tę pomoc do nas się zwrócą. Mamy spełniać rolę ducha opiekuńczego dla potrzebujących, służyć radą, wskazywać zagrożenia, lecz nie wyrokować. Dawać "wędkę a nie rybę".
W tej książce pragnę ukazać możliwości, jakie dają karty w wyjaśnianiu zawiłych spraw, uświadamianiu przyczyn, które mogą spowodować skutki. Przy pomocy kart wskazać osobie zagubionej możliwość poznania siebie i znalezienia drogi wyjścia z labiryntu, który - najczęściej - sam zbudował. Moim marzeniem jest, aby Karty Klasyczne, często lekceważone przez osoby zajmujące się kartomancją, a także przez wróżbobiorców, umocniły swoje znaczenie w świecie współczesnej ezoteryki.
Mnogość metod wróżbiarskich nie może być przyczyną wyróżniania jakiejkolwiek z nich. Gdyż każda jest dobra, ważna i spełni swój cel, jeśli podejście i wykonywanie jej będzie uczciwe, oparte na wiedzy, doświadczeniu i miłości do ludzi.
Podczas dość częstych spotkań z moimi przyjaciółkami wróżkami, zauważyłam - nie zrozumiałą dla mnie - obawę przed sięgnięciem po Karty Klasyczne. Dlatego może chcę spróbować przywrócić im należne miejsce w moim środowisku, a może nie tylko w moim. Tak czy inaczej postaram się przybliżyć wartości, jakie niosą te skromne kartoniki, przeze mnie szczególnie ukochane i stawiane na równi z Tarotem, gdyż uważam, że wspaniale się uzupełniają.
W ostatnich latach na rynku księgarskim pojawia się sporo ciekawych pozycji poświęconych Tarotowi i po każdą z nich skwapliwie, z niekłamaną łapczywością wyciągam ręce, to jednak czuję ciągle niedosyt i ciągle oczekuję na nowe wydania. Lecz to dodatkowo utwierdza mnie, że o Kartach Klasycznych mówi się mało i rzadko, a szkoda. Dlatego właśnie chcę wykazać, że warto o nich mówić i posługiwać się nimi, że mogą nam, te niepozorne, dość jednolite, kartoniki przysporzyć wiele radości w obcowaniu z nimi i że są ogromną kopalnią wiedzy, którą można wykorzystać w pracy z ludźmi.
Oczywiście z opisywanych tu możliwości niektóre są już doskonale znane znakomitym wróżkom, wszak nie tworzę nowej historii, nie wymyślam rewolucji, lecz chcę się podzielić wiedzą, którą przejęłam od swojej babci a także mamy. Obie posługiwały się z powodzeniem kartami, dzięki którym moja rodzina przetrwała trudny okres Drugiej Wojny Światowej i pierwsze lata powojenne.
Chcę również podzielić się własnymi przemyśleniami popartymi doświadczeniem na przestrzeni wielu lat. Jednak najważniejszą osobą, która mnie zainspirowała jest Pani Eulalia Pogońska, pedagog z Łódzkiej Szkoły Prognozowania, znana wróżka o wielkiej wiedzy i umiejętności przekazywania jej. Spotkania z nią są ucztą duchową dla osób, które cenią mądrość i erudycję. Jej ogromna wiedza, zaangażowanie w upowszechnianie Kart Klasycznych, umiejętności interpretacyjne i wręcz wizjonerskie podejście do tematu, zmobilizowały mnie do wewnętrznego skatalogowania mojej własnej i nabytej wiedzy, i umiejętności, choć może nie będzie to szczytem skromności - bilans wypadł pomyślnie.
I dlatego sięgnęłam po długopis, gdyż myślę, że nie wolno mi zatrzymywać tylko dla siebie tych informacji, które zgromadziłam. Dzielę się więc z Wami, miłe przyszłe wieszczki dla dobra tych, którzy liczą na moją i Waszą pomoc. Życzę Wam dużo dobrej, kolorowej energii wprost z kosmosu. Życzę także ciepła ludzkich serc. Spożytkujcie te informacje mądrze, uczciwie i szczerze dla prostowania zawiłych dróg życia tych, którzy oczekują pomocy. Życzę również wiele wytrwałości i odwagi w pokonywaniu kolejnych szczebli wiedzy ezoterycznej, a dla otuchy przytoczę słowa Hermokratesa: "Ludzie bez odwagi nie wznieśli jeszcze nigdy pomnika zwycięstwa". (Platon s. 139)
Liczba stron: 232
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz